Өлеңдер ✍️

  16.04.2022
  118


Автор: Қалижан Бекхожин

ӨЛЕҢ ЖӘНЕ МҮСІНДЕУ

(1815)
Мейлі грек, қара батпақ балшықтан,
Соға берсін әсем, кербез сымбатты,
Мейлі мәңгі сол мүсінге болып таң,
Төксін лебін жалын атып тым қатты.
Ал, біздерге, қызығырақ одан да,
Ефраттың өзеніне иіліп,
Ағысына қолымызды малғанда,
Ойнаса су, толқындарын иіріп.
Салқын тапса жүрегіміз бір сәтке,
Өлең шіркін кеудемізде тулайды.
Ақын қолы таза болса әдетте,
Су тұрмайды, алақанда құрғайды.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу