Өлеңдер ✍️

  16.04.2022
  140


Автор: Қалижан Бекхожин

ҚОШТАСУ

(1769)
Жаутаңдадым үнсіз тек,
Кенет тілім күрмеліп,
Айырылысу қандай қасірет,
Жан едім ғой мен берік!
Махаббатты мұң басып,
Тұнжырадым сол бір сәт.
Сүйісімнен сыр қашып,
Салқын тартты сал құшақ.
Білем, назды ауызын
Сүйген мені жандырып,
Үлбіреген жауқазын,
Лебі мені қандырып.
Ұсынар гүл жоқ менде,
Шешек атпас қайта жаз.
Франциска, көктемде,
Екеумізді соқты аяз.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу