Өлеңдер ✍️

Осы мен кейіп едім кеше неге?
Жүрегім, өкінішті еселеме!
Әркімнің қилы-қия соқпағы бар,
Разымын әжімі көп пешенеме.
Албырт кез, алаңы жоқ тәтті думан
Алаңсыз, өкінішсіз өтті жылдам.
Не пайда, кешең қалып жүгіргенмен,
Жаяудай жапан дүзде жоқты-қуған.
Сенім – дос, ердім саған, сендім саған,
Құлшындым үміттерге сен жұмсаған.
Сендім мен жырыма да, досыма да.
Жан сенім, дүниедей кеңсің маған!
Тағдырым, десең мейлі, мін өзімде,
Мүлті көп, өкінем бе мінезіме?
Аязда, аңызақта, нөсер шақта
Сол сенім жетектеген күн көзіне.
 Разымын әжімі көп пешенеме,
Жүрегім, өкінішті еселеме!
Налимын өзіме тек кінә тағып,
Өмірім ұмыт соны, кеш, елеме!