Өлеңдер ✍️
  01.04.2022
  112

Автор: Жұмекен Нәжімеденов

МЕН – ӨЗІМНЕН ӨЗГЕЛЕРДІҢ БАРЛЫҒЫН…

Мен – өзімнен өзгелердің барлығын
Құдай тұтам – құлшылығым жоқ бірақ.
Мен сыйлаймын жаманның да барлығын,
Жақсыларсыз – тіршілігім жоқ бірақ.
Мен – сыйлайтын ағаның
Кебісін де аяғыма ілмес ем,
Бірақ ондай аға қайдан табамын,
Өзім өмір іні бола білмесем.
Мен сыйлаймын иттің иттік кезін де,
бірақ одан қорықпаймын – қимаймын.
Мен сыйлаймын жағымпаздың өзін де,
бірақ оны... қорыққаннан сыйлаймын.
1965


  Жұмекен Нәжімеденов өлеңдері

Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Қарап көріңіз 👇

  КӨҢІЛІМНЕН КЕТПЕДІҢ… ᐈ
  ТАБИҒАТТАН БОЛАДЫ ОЛ… ᐈ
  КІСІ БОЛСА КӨТЕРІЛЕР… ᐈ
  ДАҢҚТА ДӘМ БАР ДЕЙДІ… ᐈ
  БІТТІ, БІТТІ БІРАЗ БЕДЕЛ ТҮСІРІП… ᐈ

Пікір жазу