Өлеңдер ✍️

Үй Перісі бай қойманы күзетті,
Жоғарыдан кенет бұйрық тыз етті
Билігінен Жындардың –
Ұшу керек алысқа ұзақ жылдар бұл,
Ал, қызмет білмейді еш ізетті,
Тыңдау керек бұйрықты;
Үй Перісі мұны естіп ширықты.
Онысыз кім күзетеді қойманы?
Соны ойлады.
Күзет жалдап, қоймаларды салса ма,
Шығын шықпақ қаншама?
Жай қалдырса – қоймасы сау тұрмайды,
Сену қиын басқаға,
Қазады да ұрлайды,
Құмар-ақ ел ақшаға.
Ойлап-ойлап тапты ақыры ол ақыл,
Үй иесі асқан сараң болатын.
Байлығын ап келді Пері Сараңға,
Деді оған: «Қымбаттым!
Үйден алыс кетіп барам сапарға,
Мен өзіңе сенуші едім тым қатты:
Қоштасарда достық үшін аялай,
Қазынамды қабыл алғын, ойланба!
Іш те, же де, сайранда,
Жарата бер аямай!
Жетсе өлетін күн егер,
Мен болармын мұрагер.
Шартым осы жалғыз-ақ.
Ләйім, саған ғұмыр берсін Алла ұзақ», –
Деді-дағы кетті ұшып. Талай жылдар жоғалды,
Мезгіл бітіп сол әлгі,
Пері кері оралды,
Келіп жетті үйге де.
Не көрді ол? Масқара! Сараң кілтті шандыпты,
Аштан өліп, жатыр құшып сандақты –
Алтындарға тимеген.
Пері өзінің қоймасын
Иемденді тағы да.
Қуанды ол сонда шын:
Бар байлығы тегін түсті бағына.
* * *
Керегіне жұмсамаған қойманы
Пері үшін сақталған деп ойлағын.