Өлеңдер ✍️

Құмыра өзінің тегі әлсіз болса да,
Қазанменен достық құрды соншама.
Есеп бар ма достықта? Қазан бұған мәз әлгі,
Ал, Құмыра өзімсінді Қазанды.
Қатар тұрды отта да олар жұптасып;
Таңертеңнен кешке дейін бір болды,
Сәл бөліну – мұң болды.
Дәйім бірге ұстасып,
Бірге жүрді, қысқасы.
Бірде Қазан әлемді аралауға қамдана,
Шақырды ол досын да;
Құмырамыз дәйім оның қасында,
Екеуі кеп отырды бір арбаға.
Жайсыз жолмен достар жүріп келеді,
Өзара олар соқтығыса береді.
Шоқалағың, ой-қырың
Қазаныңа түк емес, Құмыраға – ой, пірім!
Әр теңселіс Құмыраға батады,
Сонда да оның қайтқысы жоқ – шатағы,
Өйткені, бір ләззат балын татады
Қазанменен достығы үшін ол әлгі.
Жол уақытын айта алмаймын біліп дәл,
Естігенім рас мына хабарды:
Аман-есен Қазан үйге оралды,
Құмырадан қалыпты тек сынықтар.
* * *
Ей, оқушым, мысалды оқи көрме асығыс,
Махаббат пен достықта теңдік болу – асыл іс.