Өлеңдер ✍️

Жар астында жарқырап, Пәктігіңді таныттың.
Сайдан аққан сарқырап, Қайратыңа қанықпын.
Тасты өңгеріп тасыған, Тарпаң еді мінезің.
Кең даланың басынан, Еркесіндей бір өзің.
Кейде тулап шарқ ұрып, Көсілесің көңілді;
Көкорайға толтырып, Көгертесің өңірді.
 Нәр болмаса сән қайда, Қалмасын ну қуарып.
Шабындықты шалғайда, Баптайсың сен суарып.
Айдыныңды күн шалып, Асыр салған ақ шабақ.
Алдыңда тұр мұң шағып, Аптап ұрған бақша-бақ!
Бала-шаға шомылып, Шығар болды құмардан.
Көк теңізге жолығып, Ортаймасын бұл арнаң.
Сенен алдым бір сабақ, Парызымды сезіне:
Арнам толып күн санап, Ұқсап барам өзіңе...