Өлеңдер ✍️

Етікшілер нан пісірсе – обал-ды,
Наубай етік тігер болса – не қалды?
Онда іс оңбас бір рет,
Байқалған жай жүз рет.
Қолдан келмес іске ұмтылған кімді көр,
Өзгелерден ожар, қыңыр келеді.
Бар істі тез бүлдірер –
Ондайлардың өнері.
Беталдына зорлыға,
Жұрт біткенді күлдірер,
Білгендерден ақыл сұрау орнына.
* * *
Ой оралды бірде азулы Шортанға,
Мысық ісін жасамақ боп сол таңда.
Мүмкін, әлде қызғаныштан жаныққан,
Мүмкін, әлде балық астан жалыққан.
Әйтеуір, ол Мысыққа кеп қоймаған:
«Аңшылыққа ертіп шықсаң, Тышқанды
Ұстар ек деп қоймадан».
«Білемісің, оңай емес, іс мәнді, –
Деген Мысық сонда оған, –
Шортаным-ау, сорлап қалма тек ерте:
Ел айтпаған бекерге,
Бәрі оңай деп шеберге».
«Білем, достым, көрмегенмен Тышқанды,
Мына тіспен талай балық ұсталды».
«Онда, іске сәт!» Отырды олар бөлініп,
Мысық тойып, көңілденіп ерледі,
Енді досын көргелі
Келсе, Шортан жатыр екен өлгелі –
Жеп қойыпты құйрығын Атжалмандар кеміріп.
Қолдан келмес іске ұмтылған жаман да,
Шалажансар Шортанды сүйреп барды тоғанға.
Шортанға бұл орынды
Сабақ болды қонымды.
Болып алды ұстамды,
Енді ауламас Тышқанды.