Өлеңдер ✍️

Мен- табиғат бөбегі,
Еркін жанмын еркемін.
Аузымда жастық өлеңі,
Еркелеп күйім шертемін.
Жарқ- жұрқ етіп жүруді
Нажағайдан үйренгем.
Шадыман шат боп күлуді
Күн мен айдан үйренгем.
Мен бір жанмын ерікті,
Жарысып желмен жүгірген.
Ашу, қайғы үйрендім.
Өз еркімше сілтемей,
Қашан ғана имендім?!
Хан тәңірі
Хан тәңірі –
қарт Таянь- Шаньнің жүрегі...
Хан тәңірі –
көк аспанның тірегі...
Хан тәңірі –
көп жасаған қария,-
Хан тәңірі –
жер жүзіне жария.
Хан тәңірі –
жүрегі – тас, қаны – сел,
Хан тәңірі –
лебі – боран, демі - жел.
Хан тәңірі –
қабағынан қар жауған,
Хан тәңірі –
балағынан қан тамған.
Хан тәңірі –
бұлт жамылып, мұз киген,
Хан тәңірі –
көкті құшып, күн сүйген.
Хан тәңірі –
жерге басын имеген,
Хан тәңірі –
көк әлемін билеген.
Хан тәңірі –
қаһарынан қайтпаған,
Хан тәңірі –
ешкімге сыр айтпаған
Хан тәңірі –
екімге бой бермеген,
Хан тәңірі –
еш бағынып көрмеген
Хан тәңірі –
бағынбасқа серт қалған,
Хан тәңірі –
қарсылассаң, мерт қалған.
Хан тәңірі –
күнге ғана табынған,
Хан тәңірі –
хабар алған сағымнан.