Өлеңдер ✍️

Есімде жөнелгенім қанды жолға:
Туған жер қимағандай мені сонда.
Жалтақтап, жалпақ дала , қарай бердің,
Жүгіріп , еріп зорға эшелонға.
Сықылды сынып –құлап аққан жұлдыз,
Мен кеттім қарауытып үнсіз – тілсіз.
Білмедім қош дерімді , күт дерімді,-
Елестеп екі жақтан мыстан мен қыз.
Айнала нұрға шомып бір керемет,
Ашылды жайнап сол кез ғажап сурет.
Бодым мен туып өскен тау , даламды
Көргендей тұңғыш рет , не соңғы рет.