Өлеңдер ✍️

Жібек қылып отыр біреу түнді есіп,
Орман демі керімсалдай тұрды есіп.
Бір қуатты аппақ нұрға малына,
Ғалам жатыр тыныштықпен тілдесіп.
Бір мезетке аңырая өмір дүр,
Салқын көкте сапар шегіп Тәңір жүр.
Жұлдыздардан тұрғызылған көшеге
Кілем болды тұмандықтар көгілдір.
Кеңістікті ой баурауда кемеңгер,
Гүл аңқиды, жыр аңқиды жұмыр жер.
Таң қалысып, қарай қалды жан-жақтан
Бей-берекет өмір сүрген әлемдер.
Белгісіз бір бағыттарға бет алып,
Рухтар ұшты, қызыл-жасыл от алып.
Күлкі үнінен ғарыш жатты жайқалып,
Жақсы сөзден жәннәт майы тұтанып!..
Бұл не өзі, мен жынданған шығармын?
Енді ешқашан болмаса екен мұнар күн.
Көзді жұмып күбірлеймін ішімнен,
Шатастырып сүрелерін Құранның!..
Ал, шын айтсам,
Таң атқанын тілеумен
Түн өткіздім ғарыштағы біреумен.
Ол біреуім үнсіз ғана ыңылдап,
Жүріп алды жұлдыздарды күреумен...