Өлеңдер ✍️

Қар жауып тұр былтырғыдай,
Неткен өрнек ағыл-тегіл?!.
Аяз ата – жылтыр құдай
Алдап жатыр тағы мені...
Гүл өсіп тұр темірге де,
Шын гүл емес, қырау ғана.
Мұнша қатал өмір неге?
Тағдыр деген – жылау ғана.
Солқылдап бір жылап алшы,
Мұзға айналсын қарың мына.
Тұра алмаймын, сірә, қарсы
Көк аяздың жалынына!
Сұп-суық боп, маздап тұрсаң,
Жұбанады жалған мына.
Жапырағын жаз лақтырса,
Обалын да қардан сұра!..
Жылашы сен!
Жылағаның – нағыз өмір,
Қалғаны – ермек.
....Білдіреді тұман барын
Мұзішіндік таңбалы өрнек...