Өлеңдер ✍️

Тағдыр мені сынады, бағынбадым,
Жаулар маған тап берді, алынбадым.
Жаутаңдауды білмедім, жәбірленсем,
Өзімнен күштілерге жалынбадым.
Іште шерім болса да, ойымда мұң,
Тағдыр мені сынады, мойымадым.
Түнек басса жер бетін, таң боп аттым,
Күн күйдірсе, түн болып жайыламын.
Тағдыр мені сынады, басылмадым,
Түсінбесе, өкпем жоқ, қасымдағым.
Мейірімді адамға құрақ ұштым,
Әлсіздерді ешқашан басынбадым.
Тағдыр мені сынады, құламадым,
Өксік қысып тұрса да, жыламадым.
Мені осындай жаратқан Тәңірімнен
Тек сабыр мен парасат сұрағаным.
Тағдыр мені сынады, үміт көрем,
Бәрін-бәрін ұмыттым, ұмыт дегем.
Мықты болу керек қой ер адамға,
Қасқайып өлу керек жігіт деген!
 * * *
Жұлыны түннің үзіледі,
Жұлдыздар тағы өшеді...
«Бәрі де – Тәңір құзіреті»
деседі.
Тәніміз – қасқыр, ырылдаған,
Жанымыз – пенде, жасқаншақ.
Елестеуші еді бұрын маған
Екеуін Тәңір қосқан шақ.
Алпауытпен де, жарлымен де
Ойнайды Құдай, сенемін.
Мен де солардай сорлы пенде,
Қасқырды мініп келемін.
Көңілім ылғи мұң жияды,
Пенделік қайбір қуаныш...
Қасқырым ертең қылжияды.
Сол ғана – маған жұбаныш.