Өлеңдер ✍️

Қалтыраған жапыраққа айналып,
Жараланған бір бұтақта жаным тұр.
Кірпігімнен, өмір жайлы ойланып,
Күздің жасы тамып тұр.
Асфальттағы құлазыған көлеңкем
Жанталаса қармалайды сәулені.
...Мен де – бейне дымқылданған сіріңке,
Бітті, сірә, дәуренім.
Әуедегі көрінбейтін тақтаға
Күз жарықтық өз бояуын жағып тұр.
Мұңға батқан алаңдарда қап-қара
Иесі жоқ қолшатырлар лағып жүр.
Тұмауратып қалар ма екен тағы аспан?..
Тәнім әбден кеуіп қалған у екен.
Қара қарға қарғып түсті ағаштан,
Ал мен әлі ілінулі тұр екем...