Өлеңдер ✍️

  10.02.2022
  111


Автор: Құл-Керім Елемес

ЖЫН КІСІ

Ей, жын кісі,
Жұлдызы жоқ түн кісі.
Жалған күлуге шынығып па едің?
Жалған сөйлеуден шімірікпедің.
Сен,
Жалғаныңды шын етуге зорландың,
Арың оған қорланды.
Сен,
Жалғаныңды тіліңмен растадың,
Сөйтем деп шындық шыңынан бір аспадың,
Өкінішті!
Сен,
Сездің,
Жүрегімнің арайлы әнін сездің...
Шырқап тұрдым бесінде...
Шырқап тұрып мен сездім,
Жүрегіңнің қарайғанын сездім...
Қап-қара боп табы жатты бетіңде...
Ей, жын кісі!
Ей, түн кісі...
Әй, мұн кісі...
Қайт!
2002.10.15




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу