Өлеңдер ✍️

Менің тарлан күндерім, жыр аңсаған,
Шырқап айтып беремін бір ән саған.
Шырақ алып шығыңдар сапарға деп,
Ұмыт қалған күндерге ұран салам.
Қиындықты, шыңдасаң, құрта аласың,
Көз жасыңды көрсетпе, сүрт, алашым.
 
Қаңқылдауға қаз болып шақырамын,
Қамыстарда шулатқан қырқа басын.
Менің даусым қаз болып қаңқылдауда,
Сарыарқада саз болып саңқылдауда.
Жапалақтап жауған қар арасымен
Жарқырауға келемін, жалтылдауға.
Көмейімде көлкіді көлдер ісіп,
Желдер ұшып келеді, желдер ұшып!
Моншақ болып мөлдіреп тізіліп тұр
Маржандарға айналып жердегі шық.
Ақ бұлақтар төсейді өрге басын,
Жылап келіп құлайды жерге жасын.
Қызғаныштың қып-қызыл аралы бар,
Қызғанумен тұрады берген асын.
Қызғаныштың қып-қызыл аралы бар,
Сол аралдың жаралы маралы бар.
Жараланған маралдың жүрегінен
Сізге сәлем жолдаймын, саналылар!
Нұрға толып аспаны келді күндер,
Кең ғаламның кеудеге кеңдігін бер.
Қуатпенен тасқыны лықсып келіп,
Сарқырайды сарнаған селді күндер.
Селді қандай тоқтатар күш бар менде,
Ентігумен тұрады құштар кеуде.
Шектеледі ол шаңқай түс шексіздікпен,
Тұтасады түпсіздеу тұстармен де.
Көз алдымда көлбіреп таныс әлем,
Мен ұша алсам ғарышқа тағы ұшар ем.
Жаңбыр болып төгуге шөл далаға
Бұлттарменен барамын жарыса мен.
 
Сен ерте орал біздерге, көктем айым,
Алма ағаштың гүлдерін төккен айым.
Ай нұрына шомылып аппақ болып,
Сәл мұңайып қалмасын шетте қайың.
Дауылпаздай дүмпілдеп жыл дабысы,
Жылдамдығын алады жылға күші.
Алға басып барады асығумен,
Бір жасампаз тірліктің жылдам ісі.