Өлеңдер ✍️

  08.02.2022
  117


Автор: Шәмшия Жұбатова

Самғау

Мен кетемін. Жарық күн, сен аман бол,
Көлбіреген көбелек, көл, аман бол.
Тамшылары таусылса ақ жаңбырдың
Көз жасы ғып мұңымды төге алам, кел!
Көп сәулені жолдар ем көп адамға,
Сиғыза алмай келемін көк орамға.
Тегеурінді толқыны теңіздердің
Толқып қалған секілді Тегеранда.
Жарық ғалам, қанаты жарқыраған,
Ақ сәуле боп тұрады арты маған.
Кемелерден бұрқырап түтін ұшып,
Аврора дауысын шарпыды алаң.
Салтанатпен айналып жыр маршы,
Бір дабысқа ұласты бір дабысы.
 
Оркестрге қосылып сызылып тұр
Сағынышпен сарғайған Сыр қамысы.
Бітпей қойды тірліктің өрнектері,
Аққу ұшты қанатын сермеп кері.
Алтын ғасыр келеді алау ұстап,
Жаңа қала, жаңа үйге төрлеткелі.
Сынаптары сырғыған тіршілігім,
Осы сынап қалпыңмен жүрші, күнім.
Орман болып жамырап кетсем деймін,
Бір шыбыққа қосылып бір шыбығым.
Төгетұғын жарықты шектеме, күн,
Нұр іздеген жәутеңдеп көктем едім.
Тұмсығынан құстардың тамшы сұрап,
Бара жатам ішінде от кеменің.
Бозғылт таңмен, көгілдір қалың кешпен,
Жұлдызды шақ жалтылдап жалын кешкен.
Сүйгеннен соң өзіңді салған едім,
Ала көрме шығарып әнімді естен.
Әнімді естен шығарып ала көрме,
Қарлығаш боп жүремін ала белде.
Құлагердің шабысын сағынғанда,
Қамықтым деп қарай жүр Қарагерге.
Дөңгеленіп қалады шоқ қараған,
Көкжиекте көктейді көкпар алаң.
Тоғыз қабат ғарыштың аржағынан
Жерге салют жолдайды Тоқтар ағам.
Аспанда емес, салюттер жер бетінде,
Бір әдемі сурет бар келбетінде.
О, жер – ана, өзіңді келгенмін мен
Құшағымда сәби ғып тербетуге.
 
Жан-жағымнан бұлт қоршап жатыр қалың,
Сауыттарын шешпесін батырларым.
Олар мені ерлікпен қорғау керек,
Көрсем деймін бұлттарды жапырғанын.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу