Өлеңдер ✍️

Жұт, жаманшылық болмайтын жылдары наурыздың 14-де, міндетті түрде, Маңғыстауда "Амалдың ақша қары " жауады.

Қош келдің, көктем! Қош, қалқам!
Кәрі қыр, баққа жарығыр!
Далама жайған дастархан.
"Амалдың ақша қары" бұл.
Таң Шолпан көзін қаната,
Тосқан-ды талып тағаты.
Далама қонды таң ата,
Сусылдап "Құстың қанаты".
Қыстайғы барын бөле ішіп,
Қанатын қағып тырна - көл,
Бастайды бүгін көрісіп,
Ойдағы ел менен қырдағы ел.
Ақша қар тастап биігін,
Ақ құс боп қонды өріске.
Түседі оның түйірін,
Көтеріп бір-бір періште.
Заманның зауал заһары,
Енбейтін шығар енді еске.
Қақаған қыстың қаһары,
Кетеді ертең келмеске.
Ер болып елін ту қылған,
Жағады жанға шырақтар.
Сұмырай заман тудырған,
Сұмпайы сұлтан – сымақтар.
Жайлайды жарқыл ғаламды,
Жазылып таудың әжімі.
Қыс бойы "қарқылдағанды",
"Қаңқ" еткен жеңіп қаз үні.
"Ақ дала — алтын жөргегім,
Жөргегім — кебін!.. Мақұл!" - деп,
Бүгіннен бастап пенденің,
Кетеді бәрі ақын боп.
Көгіне Ай мен Күн ие,
Төріне ие Асқақ от!
Дүрлігіп ғажап дүние,
Түлейді мүлде басқа боп.
Халайық шерін тарқатып,
Ел болып қастар таныған,
Қалайық бірге дәм татып,
"Алланың дастарханынан!.."