Өлеңдер ✍️

(сазы бар)

Өшіріп үнін бабадан жеткен бағзы әннің,
Төріме шығып,
Көріме дейін қазған кім? —
Ұғынсаң, ұлым, мен де алғаш өмірбаянды
Желтоқсандағы көк мұзға қанмен жазғанмын.
Болмаса егер бұрқанып аққан бойда қан,
Қалушы ма еді: қызықта — мазмұн,
тойда — мән.
Өрімдей аға, апалар еді сол күнде —
Алаштың Арын,
Қазақтың Қамын ойлаған.
Қара бұлтты аршып,
түнекте қалған нұрды аңсап,
Азаттық жайлы аспаннан алғаш үн жар сап;
Алты арыс елің алты ғасырда бас құрап,
Есіңде қалсын —
Назарын Хаққа бұрған шақ.
Атаның жолын һалалдан болған қалайды ұл,
Перзентім, саған үйретем әлі талай жыр.
Қан қызыл гүлін тергенде, ұлым, Далаңның,
Желтоқсандағы Ізіме менің қарай жүр!..

1994 ж.