Өлеңдер ✍️

Иранбекке

Жатқызбас құдай берген қуат ұлды,
Оқыста жыр оқитын сұрапылды;
Маңдайын тауға да ұрған, тасқа да ұрған,
Көрдің бе Алматыдан бір ақынды?
Бір басын бес батырға балағандай,
Жүргендей күрсінеді ажал алмай.
Көзіме кейде менің елестейді ол,
Қатепті, кіре тартқан қара нардай.
Жігері кейде оның да құм болады,
Өзінің өлең ғана шын қонағы.
... Маңырап қошқар - дауыс шыққан шақта,
Текешік бақылдаған жым болады.
Сәл көрмей кетсең оны сағынасың,
Сағынып барып сөзден жаңыласың.
Әзірет — Әліоғылы Мәді ме деп,
Аспаннан Айсаны іздеп аңырасың ...
Жоғалған хас асылдың сүйегіндей,
Тілі бар кен — шежіре тиегіндей.
Қарасаң бітіміне, — адам емес,
Перінің тартып туған жиеніндей! 
Ұғылмас пітінә мен езге бұл жыр,
Тексізді сымдай тартар тезге ділгір.
Ат ізін салмаса да күншілдікке,
Кенде емес міншілдіктен, сөзге білгір.
Тыңдасаң шошынасың армандарын,
Танисың бапсыз шапқан тарлан барын.
Тістіге сол ақынша тиісем деп,
Таяқ жеп қалып жүрсең таңғалмағын.
Қозғап ап, жыр деп өлген көнелерді,
Келімге келместей - ақ өлең енді —
Сүйегің сырқырайды жоқтағанда:
Жұмекен, Мұқағали, Төлегенді ...
"Біздерсіз озбас өлең,
Оңбас өнер", —
Десе де сөге көрме,
Қолдаса көр.
Буыршын қара өлеңге шабынар ед,
Буралар сол сияқты болмаса егер!
Жанында кей кездері жақтас қалмай,
Ыршиды сәл нәрседен шоқ басқандай.
Тіленіп түлен түртіп тұрар кейде,
Патшаның баласымен боқтасқандай ...
Көргендей жаңа туған жыр сүлейін,
Құшағын ашса — шошып, түршігемін.
Сипаса маңдайымнан "мықтысың" деп,
Қысылып өз - өзімнен күрсінемін.
"Мақтады ...
тақпады, — деп, — жырыма мін",
Бір ауыз сөзіне оның жылынамын.
Қасиет Қазақта бар сіңген оған,
ХАЛҚЫМ деп, — мен Ақынды ұғынамын.
... Өзгеге еліктеу мен ұқсау бөлек,
Жанымды жабырқаған ұқсаң керек!
Күптігей көңіл тыным таппай әуре,
АҚЫННЫҢ айтқанынан шықсам ба деп ...
... Ақталам, ХАЛҚЫМ, қабақ шытсаң не деп?..

1983 ж. Алматы.