Халық ақыны Мұзафар Әлімбаев пен профессор Тұрсынбек Кәкішев баяғы бір жылдары, жасырақ кездерінде Алтай өңірін аралапты.
Екеуінің де Түркі жұртының атажұртына келуі алғаш екен, ұзын құлақтан «Алтайда тұратын ойраттар да, хакастар да, кейбір қазақтар да шоқынған» дегенді естісе керек. Содан қызықтап, шоқынған қазақтарды көргісі келіп, биік таудағы Марқакөл ау- данына аттанады. Орыс ағайын мен кержағы көп бір ауылға келсе, көшеде ырдуан арбасын ырғалтып бір қазақ кетіп барады екен. Қаламгерлер ол кісіні тоқтатып, амандасып, жөн сұрасады. Сөз арасында Тұрсынбек:
- Ақсақал, сіздер жақта шоқынған қазақтар бар деп естідік, соның бірін бізге көрсетіп жібермес пе екенсіз? – деп сұрайды.
Сонда әлгі шаруа күн салып жан-жағын шолады да:
- Шырақтарым, сен екеуіңнен басқа шоқынған қазақты бұл маңайдан көре алмай тұрмын! – депті де, атын шаужайлап жүріп кетіпті.
Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter