Өлеңдер ✍️

Жаз мезгілі, жасыл желек айнала,
Ағаш түбін саяладым жайлана.
Қос жанарым сырға тұнды, сиқырлы,
Көз тоймайтын сұлулыққа байлана.
⠀
Алдым қолға қағаз бенен қаламды,
Суреттейін байтақ, әсем даламды.
Табиғатқа жан бітіріп көрейін,
Тәтті қиял селт еткізсе санамды.
⠀
Ашық аспан, тұнық, тымық түрге енген,
Көктен жылу, нұр-шуағын күн берген.
Жер-Ана да көк көйлегін киіпті
Көмкерілген түрлі-түсті гүлдермен.
⠀
Пай-пай, шіркін, неткен жұпар аңқыған!
Танауымды жарып, бойым балқыған.
Көз алдымда көбелектер көлбеңдеп,
Тамылжыта құс сайрайды, шалқып ән.
⠀
Самал желмен ырғалады қыр гүлі,
Сыбдырлайды табиғаттың сырлы үні.
Сыңғырлаған күлкісіндей арудың
Сайдан аққан күміс судың сылдыры.
⠀
Еңсерген ол төрт мезгілдің талайын,
Дана қарттай ақ шаш басқан самайын,
Бой көрсетіп, "мен мұндалап", биік тау
Маңғаздана бақылайды маңайын.
⠀
Дарытатын жанға шипа, сый - емін,
Тылсымына ой жетпейтін киелім,
Мезгілімен түрленетін тіршілік,
Табиғатты жүрегіммен сүйемін!