25.01.2022
  223


Автор: Әлібек Асқаров

Жасамыс бір драматург Халық әртісі Серке Қожамқұловқа (1896–1979) барып, жаңадан жазылған пьесасын оқып береді. Серағаң пьеса нашар жазылғанын бетіне айтып, драматургті шығарып салады.


 


Тауы шағылып, үміті үзілген драматург үйіне келеді де, қолжазбаны жанып жатқан отқа тастай салады. Түбі жақсылап түптелген, мұқабасы қапталған бума қағаз бықсып жана қоймайды. Қолжазбаның жанбай жатқанын байқаған драматург мұны жақсылық ырымға жорып, от ішінен суырып алады да, күлін қағып сақтап қояды.


 


Келесі күндердің бірінде тағы да Серағаңа жолығып, “сіз жаратпаған пьеса отқа жанбай қойды, соған қарағанда ол жаман шығарма болмағаны ғой” дегенді айтады.


 


Сонда Серағаң:


 


- Пьесаң отқа қайдан жансын, жыланқарағы жоқ, көлкіген су болса! – деп тағы да турасын айтып салыпты.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу