Өлеңдер ✍️

(Елбасы Нұрсұлтан Әбішұлы Назарбаев университетімнің жаңа ғимаратына келгенде)

Маңғыстау – биік тұтқан үй-жалауын,
Бар бізде мейман күтер күй жоғары,
Толтырып төрін құттыханамыздың
Қош келдіңіз, көп күткен сый қонағы!
Көз алдымда көгілдір сарай тұрды,
Сарайдан санамызға арай кірді.
Шәкірттерге шатырхат үлестіріп,
Жөн сілтеуде ертеңге қарай нұрлы.
Кетпеу үшін келешек көзқаман боп
Оқу менен тоқудан өзге амал жоқ.
Адамзаттың борышы – ғылым қамдау
Күнілгері алдағы кезге алаң боп.
Онсыз да елдің кеткен көп есесі,
Беймүмкін түгендеуім деп нешесі?
Бір анық білім-ғылым кенже қалып,
Халқымның өткен күнге өкпесі осы.
Таппақ боп байтақ елдің бақ талабын,
Жұртың үшін жаһаннан жоқ қарадың.
Оны ертең тарихым растайды,
Дүниенің дерегі Хаққа мәлім.
Озалдан ие дүние атқа «бір кем»,
Қалмаған жалғаншы бақ, тақ та кімнен?!
Қай кезеңде қандайы қазағымның
Көрінер Сардарынан атқа мінген.
Болашақ қой бүгіннің қазылары,
Есте тағдыр қысы мен жазы-дағы.
Бірақ осы дәурені дербес елдің
Қастерлі қаріптермен жазылады.
Елім қазір Орта Азия өрінде тұр,
Ерім – уәзір Еуропа төрінде отыр.
Шығысым мен Батысым – қос тараппен
Арамызды жалғауда сенім-көпір...
Өзіңізбен жетеді төбем көкке,
Үлгі боп әлемдегі келем көпке.
Талап һәм артық қылып білігіммен,
Жаратқан, биігімнен төмендетпе!