Анекдот, әзілдер ✍️

Халқымыздың даңқты ұлдарының бірі, Рейхстагқа ту тіккен батыр Рақымжан Қошқарбаев (1924–1985) әскерден аман-есен оралған соң, көп жыл бойы моншаның директоры, соңынан “Алматы” мейманханасының бастығы қызметтерін атқарған. Сол Рахаң бірде қаламгер достарының арасында отырған кезде:

- Осы сендер менің әскердегі өмірімді, Рейхстагқа ту тіккенімді тәптіштеп, оқырманды мезі етіп, қайта-қайта жаза бересіңдер. Жазғыш болсаңдар, менің содан кейінгі өмірімді неге жазбайсыңдар? Мәселен, мен қандай директормын, сол туралы пікір білдірсеңдер етті? – деп базына айтады.

Мұны естіп отырған ақын Сырбай Мәуленов сол арада суырылып сөз алып:

– Мейірің – нұры мол сарай,

Мінезің – бейғам баладай.

Жүрегің – ыстық моншадай,

Көңілің – мейманханадай, –

деп мақтап ала жөнеліпті.