Өлеңдер ✍️

Қара күз, көкте тұман тұншығады.
Белгісіз енді қашан күн шығады.
Қара тал жапырағынан айырылып,
Жел тербеп, бір-біріне ұмсынады.
Сырғып жатыр уақыт құм сынағы.
Жел тербеген жас қайың қымсынады.
Қарағай мен шырша тұр безірейіп,
Әсер қылмай суық жел шымшығанын.
Қала іші, адам тоңып қалтыраған.
Көлшікке мұз қатыпты жалтыраған.
Тоңдырып жылуыңды ұрласа да,
Күз мезгіл қатты ұнайды жалпы маған.
Будақтатып түтінін көліктері.
Мазасыз ба шопырлар көліктегі?!
Қара күз ұрлап алып кетті ме екен,
Жаздағы басылған ба желіктері?!
Қар жатыр, шөп үстінде қатқақтаған.
Оранды ма ақ қарға аппақ далам?!
Күзде келген қүрең күз сезімімді,
Жүрегімнің түбінде сақтап қалам.
Күрең күзім мен үшін аппақ ғалам.