Өлеңдер ✍️

  04.01.2022
  123


Автор: Арман Әділбек

Сандық

Олимп төбесі ме?
Нілдің түбі ме?
Өтүкен бауыры ма…
Әйтеу, бір алыс жақтардан
Жүректі суырып алардай сүркейлі шуыл жаңғырды:
- Сандық!

Фандораның сандығы десті біреулер оны түнеріп,
Бұлыттар шырқырай ақты қашыққа,
Келесі бір әлемді іздеп.
Тастар селіт етіп оянды
Қандай бір қиямет тумағын сездіріп.

Шойынқұлақтың сандығы десті және біреулер,
-Махаббат пен ерліктің
Әлмисақпен тете туған дұспанын
Тірі қалтыру мүмкінбе?!
Осы сәтте,
Құлақ тұнды
Қайқы қара еліктің қорқырап жығылғанындай,
Немесе,
Іңірдің есін шығарардай солқылдаған дүрсілден.
Шалқұйрықтың тұяқ дүбірі ме?
Алыптың түмен жылдық шыңырау қақпасын күркірей соққаны ма?
Беймәлім.

Мұсаның сандығы десті тағы бір білгіштер,
Құпиялық біткеннің кіліті соның ішінде,
– Аш-дағы,
Жер бетін жұмаққа айландыр.
Қол-аяғы қиылған жетімек ұлдың жылағаны ма?
Иесін жоқтаған қобыздың аңырағаны ма?
Белгісіз бір дауыс
Тау мен даланы өткендей болды күйдіріп.

Әлімді жиып ақыры мен де
Басымды көтеріп қарадым оларға,
Әркімнің қолында бір сандық,
Ешкім ешкімге қарап жатпай-ақ,
Ешкім-ешкімді естіп жатпай-ақ,
Өз қолдарындағы сандықтан
Көз алмай
Айғайлай береді,
Күбірлей береді тынбай…




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу