Өлеңдер ✍️

  25.12.2021
  288


Автор: Бауыржан Бабажанұлы

АҚЫН АҒАНЫН ӘҢГІМЕСІ

«Жыр жазу түк болмай қалды  бүгінде...


Көп шабандоз қосылды кеп дүбірге.


Еркіндік бар, батылдық бар үнінде,


(Даусы мықты құлақ аспас күбірге...).


 


Айқай сап тұр қала-дағы, дала да,


(Айқай салсаң ғана бағың жана ма?!)


Шұрайлы сөз тіркестері...


Бірақ та,


Өлең деген — сөз ойнату ғана ма?


 


Самарқанның көк тасын да еріткен,


Талай дүрді жүрмін күнде көріп мен.


Жырларынан мін таппайсың.


Алайда,


Жүрегімді қозғамайды-ей,  неліктен?


 


Керек жерге қоймағандай үтірді,


Қаншама ой айтса-дағы ұтырлы,


Қазіргі өлең — құс кеп ұя салмайтын,


Шаһардағы бетон үйлер сықылды.


 


Өлең  үшін қабырғасы қайысып,


Қатар шапқан адалы мен дәйісі.


Сөз ойнатқан бір-бірінен асырып,


Жүріп жатыр шеберлердің сайысы.


 


Ал АҚЫН қайда?!»




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу