Өлеңдер ✍️

Қаңсыған сусыз Қарақұм,
Қарбайып қаңбақ өспеген.
Дөңбекшіп құмды алабың,
Күнің жоқ аунап көшпеген.
Жарқырап шығар жазың жоқ,
Аязды қарлы қысың да,
Тамшы су, тал шөп сазың жоқ,
Ұшып өтер құсың да.
Миллион жылдар сазарып,
Жатыр едің, Қарақұм,
Кеудеңді бір үн қақ жарып,
Бөлеңді шуға алабың.
Тұңғыш май келді гүлін ап,
Жайнатты құмның алабын.
Болашақ ертең орнын сап,
Құмдағы жаңа қаланың.
Алшақтай аттап құм белді,
Ашалы азу, аршын тіс.
Арналап жарып тың жерді,
Дүрілдейді алып күш.
Ырғалады ақмақ та,
Жайқалып егін, шалғының.
Заводтар гулеп жан-жақта,
Гудоктен шықты айбынды үн.
Басталды құмда жаңа өмір.
Мекені болып жаңа жұрт.
Тебіндеп өсті жаңа гүл,
Құлпырдың, құм бел, жаңарып.