Өлеңдер ✍️

Балбыраған көктемде гүлдеп бақша,
Айырылысар жетті күн қыз бен жігіт.
Жігіт кетті әскерге—майдан жаққа,
Қыз оқуға "барам" деп қайтты күліп.
Қамал бұзды сол жігіт бір соғыста,
Жарасы ауыр, тек тірі қалған жаны,
Қабырғада ілулі тұрған тұста,
Көрді айнадан өз түрін танымады.
Түсті есіне судағы өз дидары,
Ғашық болған бір кезде құралай көз:
Мұңға батып қиналып жігіт жаны,
Хат жіберіп сол қызға жазды ауыр сөз.
"Мені күтпе сарғайып, қымбат досым,
Сен сүйерлік көркім жоқ, мен жарымжан", -
Жігіт хаты қызға кеп жетті тосын,
Хатты оқып қыз қайғырып болды қайран.
Қыз хат жазды: "Кінәм не сен түңілер,
Неге жаздың сол сөзді қайрылмастай.
Көркің емес, сен мені жарым деп біл,
Жаным пида жаныңа айырылмастай".
Балбыраған көкемде гүлдеп бақша,
Барды алыстан бір күні жарды іздеп қыз.
Жүректегі шын сүю кетті ұзаққа,
Көрікті емес, көңілде достық лебіз.

1944