Өлеңдер ✍️

  21.11.2021
  172


Автор: Кеңшілік Мырзабеков

Ұста соққан балғадай

(Бақыткерей Ысқақовқа)
Тәуекел деп тас жұтады талғамай,
Ас жұтады тас жұтқандай аңдамай.
Тамағынан өткен-кеткен ас болды,
Түйілмеді, бір құдайы болды Абай.
Асқазанын жаратқан соң жақсылап,
Бас қазаны – бас терісі ол да бай...
Басты есептен жаңылған жоқ Бақошы
Сүйресе де ию-қию жол қалай...
Асыққанда алаңғасар дер едім,
Біткен ісі ұста соққан балғадай.
Қаудырлап-ақ, салдырлап-ақ жүрсе де,
Қарекетін қалған емес қамдамай.
Алдыңды орап жасайды ол жақсылық,
Салмағындай салмақ түсіп қалмағай.
Ақын – сері! Шашады да төгеді,
Ынсап берген Жана
ржандай жан жары-ай.
Қылшылдаған ақ алмаспен алысып,
Қырық жаста қынабына салғаны-ай.
...Қырықтағы, қынаптағы бауырлар,
Енді сирек суырыласың, жалған-ай!
...Лездеме, мінездеме бұл құйттай,
Бақош, саған баршаға айтар шындықтай,
Қырық жас бұл – қырық секунд емес бұл
Өте шығар шашасына су жұқпай.
Қырық жас бұл көргенің мен түйгенің,
Жасуынан өтетін кез иненің.
Өлшейтін кез берсе дүние безбенін,
Тартатын кез тегершігін диірменнің.
Құдайы бар қағатын әр пенденің,
Құдайы бар қолдайтын әр пенденің.
Құдай өзі көп қолдаған Бақоштың
Сөз билігі – жазушылық билеті,
Ең бірінші бақытыңды сол дедім!
О, Бақошы, білсең сенде көп бақыт,
Аузың тиген азаматсың аққа тік.
Кейін жазып, кеш келгенде ортаға
Өлеңіңді оқи сала мақтадық.
Оқасы жоқ кейде кеміс, олқылық,
Оның орнын шарап
пенен толтырып,
Серік пенен Серікбайдай емеспіз,
Ішсек болды шығушы едік желпініп.
Натураммен саған жақын мына мен,
Бас ауырып тарпа талай сынап ем...
Менен гөрі құмар ең сен қызылға,
Сенен гөрі мен қыздарға құмар ем...
Керісінше емес пе бұл, ойланам,
Пәтерлерің қыз базары – айналаң.
Басыбайлы бала едім мен, үйіңе
Барып қалып көзім оттай жайнаған.
О, Бақошы, соның бәрі кеше еді,
Уақыт қалай зымырайды, еседі.
Бір шаңыраққа шынар болдың сен бүгін,
Азамат та, ақын болдың көшелі.
Берік болсын босағаң да, іргең де,
Толсын үйің жақсы жыр мен гүлдерге!
Құнты менен құ
нын білген жырыңның
Туған жердің арқасы бұл білгенге!
Ал, Бақошы, қырық жаста қылшылда,
Марқайдым деп, қартайдым деп қымсынба!
Жыр дейтұғын байлығың бар уысыңда,
Құдай қағар қасиет бар туысыңда,
Тартып жібер! Маған қарап тұрсың ба?!




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу