Өлеңдер ✍️

  05.11.2021
  162


Автор: Кеңшілік Мырзабеков

Шешемнің бір хаты

...Сен кеткен соң кешкісін суға бардым,
Сол шау өзен жататын қырда қалғып.
– Суға неге келдің, – деп тулап алды,
Су қараңғы топас бір толқын келіп,
Толқып тұрған кеудемнен тырнап алды.
Жаулығыммен жасырып, жарқабақта
Жалғыз тұрып жанарды сулап алдым.
– Иініңе иінағаш неге салдың,
Сезілген бе жоқтығы қара шалдың?
Қос ұл қайда, қараға қосып ең ғой
Бөліп беріп текемет, алашаңды.
Қайда дейді келіндер мың майысып,
Құрақ болып жүретін құрдай ұшып.
Тірі ұлдарың тұрғанда жалғыз жүрген
Қияңқысың немесе қимайысың.
Арықтау деп аяды, сөкті мені,
Парықтау жоқ, баяғы көк мінезі.
Жарықтау боп тұрды іңір жалқын қырда,
Солықтап кеп самал жел өтті кезіп.
Мен келемін, сендерді ойлап келем,
Ойларымды сендерге арнап келем.
Екі шелек – екі отау,
Екі отауды
Бір ағашпен көтеріп жалғап келем...




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу