Өлеңдер ✍️

Көліңменен,
Беліңменен сырластым.
О, туған жер!
Сеніменен мұңдаспын.
Жүрегіме сағынышың саф тұнып,
белдеріңде бетегеңді бір бастым.

Қиялыммен,
қырларыңды кеземін,
Жұпар иісті гүлдеріңнің өзі едім.
Жалғыз соқпақ жолдарынды көргенде,
Өртенеді бүкіл тамыр - өзегім.

Бөржарым – ау, баға жетпес байлығым.
Сенсің менің, барым-нарым, ай – күнім.
Қай қиырда, қай қалада жүрсем де,
Саған қарай от құшағын жайды ұлың.

Сенен артық еш мекенді таппаймын.
Маңдайымды самалыңа қақтаймын.
Дүрсіл қаққан жүрегімде мәңгілік
Өзіңде өткен бал күнімді сақтаймын