Өлеңдер ✍️

Алай-дүлей бұлт көшіп аспандағы,
Тұрақтайтын тәңірдің қашқан бағы.
Бұл Көксу ұлы шыңнан басын алып,
Мұздақты бұрын-соңды жастанбады!
Керіп бір кербез Көксу керік қасын,
Жақұттай жылтыратып өріп тасын!
Арқырап аждаһадай жүз бүктеліп,
Құятын Қараталға ызғып келіп!
Тас шайнап, бүркіп көкке, малта тасын,
Көрсетпей асау толқын, арқа-басын,
Жолына бөгет болса, арда Көксу,
Жартасты ту ағаштай жаңқаласын!
Тұлпардай тарпаңсың-ау, бас білдірмес,
Сел алып, күнің жоқ қой тасқын жүрмес!
Сәулесін төккенменен сары ала Күн,
Атойлап Қараталға тұмсық тіреп,
Көксуым көкке шапшып демаласың!
Қаратал, тұңғиық, тұнжыр өзен,
миятың бар,
Көк суын, қарғын суын жиясыңдар,
Алып бір дарияға айналып ап,
Балқашқа айдын-шалқар құясыңдар!
Табысып жеті өзенмен қолтықтасып,
Аз сөйлеп, Көксуым-ай, артық басып!
Ойнайсың, Жетісуға еркелейсің,
Бой бермей көктің суы шалқып, қашып...
Ғаламат ғұмыр кештім, аптапты арман,
Алдымнан күрес шықты қаптап, жалған!
Сонау бір сәби кезде бір түп бұта,
Жағаңда өмірімді сақтап қалған!