Өлеңдер ✍️

Қар қонып жапыраққа қалыпты шын,
Қар жауса, келгені ғой анық қысым.
Құп-құйттай кеудемдегі ғаріп құсым,
Жабықсаң, жанарыңды жарыққа ұсын.
Жайыңды мен болмасам, кім ойлайды?
Ешкім де бізше күліп, мұңаймайды!
Ат қосып көлденеңнен əлдекімдер
Көзмоншақ – көңілімді лайлайды.
Қаталдық – өмір заңы, амал қанша,
Тым жайлы болмай тұр-ау маған да онша.
Дір қаққан қар астында жапырақтай
Жүрегім... жарар еді-ау аман қалса.