Өлеңдер ✍️

Бір шырқасам деп едім даусым барда,
Жаңғырығым жамырап тау, шыңдарға.
Үнім шықпай қалды ғой, үнім шықпай,
Құдай берген қуатым таусылған ба?..
Бір желпінсем деп едім өлеңменен,
Жан көрмедім жанымда елеңдеген.
Қоңсы қонсам қолымнан не келеді
«Самарқаумен»,
«Мылқаумен»,
«Кереңменен»?
Бір қуансам деп едім шын көңілмен,
Кісімсініп кіржиді кім көрінген.
Ұстатпай-ақ қойдың-ау дүміңді бір
Сұм дүние-ай, суырдай інге кірген.
Бір шалқысам деп едім жас шағыммен,
Армандаудан əріге аспадым мен.
Қайран күнім, қайрылмай кетіпсің-ау
Қайырласып тұрғанда қас-қағыммен...
Бір мұңдассам деп едім сүйгеніммен,
Аса алмадым абыржып, именуден.
Төңірегін сыбыр мен күбір жайлап,
Еңіреді елесі үйде жүрген...
Бір қауышсам деп едім жан досыммен,
Жібермеді қасиет қанға сіңген.
Біреуге кең, біреуге кем дүние
Келе жатыр осылай жалғасумен.
Бір марқайсам деп едім жырым барда,
Құлагердей құрыққа ілінді ол да.
Өтеміз бе шынымен бұл фəниден
Бір шипагер таба алмай шыбын жанға?.