Өлеңдер ✍️

  18.10.2021
  157


Автор: Исраил Сапарбай

Жаным, менің қасыма жақында да

Жаным, менің қасыма жақында да
Жанарыма қаймықпай батыл қара.
Одан, бəлкім, көрерсің түн тұнығын,
Найзағайды көрерсің шатырлаған.
Сезімімнің сезерсің мұңлы ағысын,
Араларсың аз сəтке гүлзар ішін.
Оралмаған күндердің жөні басқа,
Жаралмаған жанбыз ғой жұмбақ үшін.
Бұлттай көшіп жататын жалған – ғұмыр
Жанарыма үңілші, арман – гүлім.
Сонда, бəлкім, көрерсің, көкжиекке
қарай-қарай көзімнің талғандығын.
Көлгірліктің көлінен алған басын
Көрінсе егер көзімнен жалған жасым,
Жақсылықтың жалауы жығылғандай
Аңғал басың бұған да таң қалмасын!
Жердің емес,
Періште – көктің ұлы,
Ақтарылар жүректің жетті күні:
Тұнып тұрған көзімде көлім бар-тын,
Текті күні бір қыз кеп төкті мұны!
Қара менің кезіме, шындап қара,
Жалғандыққа, орын жоқ жұмбаққа да!
...Көз шарамды шайқаған сол бойжеткен
Қала берген қолдарын бұлғап қана.
Аумағына сиятын бар əлемің
Қара менің көзіме,
қара меңім.
Жанарымда, кім білген, жатқан шығар
Жолбарыстай ыңырсып жаралы өмір...



Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу