Өлеңдер ✍️

Өзге емес, өзiме аян өз кеселiм,
Уақыт құйып жатыр көзге шерiн...
Өртенген жапырағы жадау бақта
Дерт емген күндерiммен кездесемiн.
Шапқылап,
шаң боратып, құйындаған
Күндерге ендi iлесу қиын маған.
Өмiрдiң өң-түсiне қарап қойып
Көңiлдiң əбеқоңыр күйiн бағам.
Жалғыздық – еншi, көршi ендi маған,
Жалғанның керек емес кеңдiгi оған.
Кiмге нəр, кiмге дəрi болар дейсiң
Көздегi ноқаттай мұң-меңдуанам...
Маза бер жүрегiме сен де, сезiм,
Қайтесiң мəймiлдетiп көз көзесiн?
Бұлбұлмен қоңыр бақта қош айтыстың,
Кiм бiлген, ендi кiммен кездесесiң...