Өлеңдер ✍️

Қиындықты уақытша деп санайды,
Бар менен жоқ қоғамы қайда тарайды.
Әйтеуір ол еңбек етеді біреуге,
Жұмыс берген шекесінен қарайды.
Құқығы жоқ оның баста әуелгі,
Бәрібір ол қожайынға тәуелді.
Парасаты тең тұрған сол азамат,
Өзіндей, тек қалталы оған дәу енді.
Бір ұрпақ, жүздеген ұлт неше миллион
Жасаған қолыменен кеше дүниең
Ғұмыры, өткергені түгел мансұқ,
Патшалар ісі үшін неге күйем?
Таңдантады еткенді ылғи жаман деген,
Қосақтау «измдерді» адамменен,
Бөліп ап ақ-қарасын дәл айтпас па,
Патша ісін шатастырмай заманменен.