Өлеңдер ✍️

Емеспін бұл өңірге ғайып, бөтен
Өнердің ауылынан алдым мекен.
Зәмзәмім, түңғыш татқан бал бұлағым
Жайында айтсам сірә айып па екен.
Ғұлама ойы мұхит, теңіз білім,
Данышпан бірегейім, пілдей ірім.
Халықтың қазақ деген маңдайына
Жаратқан Алла арнап сөздің пірін.
Ғаламға бұл әйгілі ұлы Абай
Теңеуді теңі жоққа табам қалай?
Қазақтың ақыл ойы, өнерінде
Секілді тактың бірі аспандағы ай.
Танытып өлең құнын сөз патшасын!
Деген ол ақын атын сөзі ақтасын
Амалдап қарағайды талға жалғап
Әсте ол ақын болса, сөз сатпасын.
Ол қайда, керісінше кәсіп болды,
Атақ, даңқ үлескендер тасып-толды.
Сөз сатып асыраған жанұяны
Нәпақа әркімге өлең нәсіп болды.
Сөз құнын терең бойлап ұғынған кім
Қолына қалам алса, бірі мәннің
Бола қап, күнкөрістің көзі етті
Бәрі ақын бір жол құрай алған жанның.
Әсіре болып кетті нөпір өлең,
Кезікпей тіл тұшынып оқыр өлең
Құдағи, құда, жегжат өлең болып,
Табылмай көңіліңе тоқыр өлең.
Сондықтан өлең сөздің құны түсті,
Кей-кейде бармақ басты, көзді қысты,
Жол алып, қой торылар бәйгеден кеп
Лауазым қазылық қып тындырды істі.
Ұлы Абай көзін ашқан тұнық бастау
Бұзылып, молайды жыр жамау-жасқау.
Нарықша бәсекеге түсіп өлең
Абайдың уақытынан да әрі асты-ау.
Абайдан сөз қалмапты айтылмаған,
Алсаң да қай негізден қай турадан.
Шер қосты көкірегінде көзі барға,
Дауа не бойкүйезге жәй тыңдаған.