Өлеңдер ✍️

Тура айтып қалам,
Бастықтығы тұра бермейді ойымда.
Оятып алам шетін намысын бойында.
Жыланның құйрығын
Абайсыз өзім басып ап
Шегіне алмай, жұбанам:
«Тәңір біреу-ақ, мойыма!»
Ойланам:
Япыр-ау, кезімді қалай жұма алам?
Құйғытып нарықтың құлағында жүр пысықтар
Қолдарыңа сенің кім алаң?
Ар қамшылайды
Қолымды қалай жұма алам.
Көріп жүр бәрі,
Үндемегендерге қайранмын.
Мылқауға қалай айналдым!..
Өз малым түгел деп
Тілімді жұтып, япыр-ау
Үйімде, жиында қалай жайландым.
Жаным-ау,
Қайтадан қалай жаралам!
Жағымпаздыққа қалай бара алам!
Бойымда жоқты қайдан таба алам!
Ұқпады-ау мұнымды жан адам!
Үндемейтіндер...
Япыр-ай қалай мықты еді!
Қай бастық айтса да, «құп!» деді.
Қай жаққа бұрсаң да
Бүлкектей берер күреңдей...
Кім екен деймін түп тегі.
Қой! Құдай өзі сақтасын ондайдан,
Қасқайып өлу ғой,
Оқ тисе дағы маңдайдан.
Қоян бол, Суыр бол інінен ұзамас
Татар дәм таусылған күні,
Шықпай қалмайды жан бойдан.
Өлім біреу, Себебі мың сан
Гу-гу сөз,
Айтылып жатар әрқайдан...