Өлеңдер ✍️

Ежелден әлемге әйгі қазақ жәйі
Сыятын жарты Еуропа жерге байы.
Қызығып, Батыс, Шығыс көз алартып,
Болмапты тебінгісі кепкен айы.
Тағдырын қарғамаған көріп көктен,
Найзасын жүрегіне серік еткен
Дәстүрін ел қорғаған батырлары
Мирас қып ұрпағына сеніп кеткен.
Бермейтін ел намысын тағы қолдан
Далалық өзіне тән заңы болған
Жамынан арын биік ұстайтұғын
Мызғымас парасат, салт, сәні болған.
Ұйытқысы — ел сыйлайтын ханы болған,
Сыйлаудың дара сипат мәні болған.
Хан, қара ақылына сүйенетін
Қария, ел тұтқасы нары болған.
Ұрпағын мәңгүрт қылып өсірмеген,
Еркекке ездікті әсте кешірмеген.
Сезілсе ел шетінде жау жасағы
Байыздап үйінде бел шешінбеген.
Еркектің ерге лайық ісі болған,
Тістеген жерде қалар тісі болған.
Сөйлеуі ердің екі өліммен тең,
Үлкені үлкен, кішісі кіші болған.
Жамағат, міне осындай менің халқым,
Халықтық пайымдаңыз істер нарқын.
Қабанбай, Бөгенбайлар өрістетіп,
Қанына ел қазақтың сіңген салтын.
Сондықтан жерің мынау ұлан-ғайыр,
Бауырлар, сөз мәнісін ұғын, айыр.
Барсыңдар жүректілер, білектілер
Жетерлік кеңес құрсаң, бүгін шайыр.
Өзара жетпейтінің ауызбірлік,
Шіркін тек Ойлап соны етсең тірлік
Уәлі ауыздарды ұран етсең,
Дастанға кейінгілер өрер жыр ғып.