Өлеңдер ✍️

1
Малға да, малы барға бас ұрмаған,
Кедейлік қасіретіне жасымаған.
Өмірге өзі шашу болып келіп,
Шашу боп өткен қандай асыл анам!
Жақсылық, қуанышқа шашу деген —
Қырандай аймағына шашып жеген
Халқымның үрдісі бар
Ел бағына
Баласа,
қарсы алатын шашуменен.
Есімін соған балап шашу қойған
Болар-ау
тұлғасынан, тұла бойдан
Күткен ғой үлкен үміт ата-ана
Жоралғы жақсылыққа деген ойдан.
Болғанын жарым ырыс жақсы тілек,
Өскенін жарлы байып, жастың түлеп
Таныдық,
Қошқарбайдың Шашубайы
Өнердің туын ұстап шыққан үдеп.
Тізгінін алуан өнер тең ұстаған,
Дегізген пай не қылған келісті адам.
Өмірге өнер сеуіп, думандатып,
Халқының бақытымен тыныстаған.
Сексеннің жетеуіне жасы барған,
Әркімге өлмес өнер-асыл арман.
Орны бар тірілердің қатарында,
Болар ма дәл осындай ғасыл арман.
Ұрпағы тұрса аман ұнаған жыр,
Шашекең енерінен құлаған нұр
Бүгінге ғасыр асып келіп тұрса,
Сенемін жасайтынын мыңдаған жыл.

2
Балқашта ас берілмек Шашубайға
Деген соң толқып көңіл тасымай ма!
Ас пен той салтанатты ел мәресі
Саңлақтар сайыс құрар осындайда.
Сан арман сан жүректе ғасыл жайға
Кездесіп,
Өнер көзі ашылмай ма!
Шын ақын дуда қызар ол да тұлпар,
Дүбірге тұлпар туған қосылмай ма.
Тұлпардан тұлпар өнер асырмай ма,
Шын әнші әні айға асылмай ма.
Киелі жыр қонғаны рас болса,
Тойда жыр інжу болып шашылмай ма.
Ендеше шалқы шабыт арындашы,
Ақынның ақын болар дарындысы
Халқының аруағын арқалаған
Мен дағы Шашубайдың қарындасы.
Қалайша тізгін тежеп тұрамын жай,
Шашекем байтақ елдің ұранындай.
Үн қос деп аруағы алып келді
Төгіл деп тасқынды жыр бұлағындай.
Той даңқы шабысындай бала кердің,
Жеткен соң жазушы-ақынды ала келдім.
Шашуым ән мен жырым ағайындар
Құбылтып «Ақ қайыңға» сала келдім.
Қабыл ал, жұртым тойың тойға ұлассын,
Шашекем сырнайындай жай құлашың.
Саршыған аунап түсіп, тоқырауындай
Толқыған ән, жыр, күйің айға ұлассын.
Аспандат қазақ жырын, шырқат кәні,
Толқысын «Тоқырауын ырғақтары»
Әнші де ақын халық аты шыққан
Қайдасың!? Шық Шашекемнің ұрпақтары!