Өлеңдер ✍️

Сенбей тұрам,
Ешкімге де сенбеймін.
Скептик деп кінәләсаң сен, мейлің.
Кіршігі жоқ сәби көңіл менде де
Кең даламдай болатұғын кең пейілім.
Опасыздық көріп бақтым өмірде
Сары аязда қарылғандай темірге.
Сенгіштіктен сергелдеңге сан түскем,
Қайтпек күдік ұяламай көңілге.
Адам алуан түрлілігін сонда ұққам.
Секемшіл де, күмәншілмін сондықтан.
Шорт үзіліп аңқаулықтың арқаны,
Үміт сағы сынып, күдік орныққан.
Ілгері әман
Жетелеп жеткіздің
Тәнтімін,
Әттең
Қандай құзырмен
Кәрі құлдырап,
Түсті бағаң?
Бақыт та нәсіп,
Аспан да ашық.
Шуылдақ басып...
Асылың жасық
Болды,
маңайың
Баяғы машық:
Гу-гу сөз, айтыс,
«Иә-ау бұл қай тұс?
Ол түс та бұл түс...»
Өзендей тасып,
Қара боп әппақ
Ақ болды қара.
Қарғалар қаптап,
Айнала — нала.
Кешегі сара жол
Қайда?
Қара!
Дал болды сана,
Бұған не шара!