Өлеңдер ✍️

Тыныштық...
Көзді аштым... 
Жап-жарық күн...
Тереңге тыныс алдым... 
Таң қалып тым...
Алдымда - ақ халатты абзал жан тұр,
Ал сосын, ақ жүздерді аңғарыппын...
Жыладым... 
Жайлы, жұмсақ қолға түстім...
Сездім мен, жақын жанды болған ысты-ық...
Толғаныс... 
Мен қарадым... Сүйініп бір...
Тапқандай, мәңгілікке қорғанышты..
Саусағы - сипайды да, дірілдейді...
Құшақтап... 
И-іс-кей-ді, күлімдейді,
Ол маған, ұзақ қарап, тыныштықта:
Сыбырлап, таныс тілмен "күнім" дейді..

Күлкісі, бір өзіне жарасымды,
Таныдым! 
Бір өзіме жанашырды.
Мен келген бұл әлемнің - ПЕРІШТЕСІ,
Та-ны-дым!!!
АНАШЫМДЫ,
А-НА-ШЫМ-ДЫ...

Автор:  Бек Жылқыбаев