Өлеңдер ✍️

Бауырым,
Менің мүлт басқанымды
сонша сабылып іздеме.
Ойлана үңіл,
сонардай сайрап
алдында жатқан ізге де.
Кешегі күресте
Ұлы ағаларымыз
күн тәртібінен түсірмей,
Таң атып,
күн шықсын деп еткен
бізге де.
Ұлы мен қызы
халқымның
қатар тұрса-ау деп,
Қойылса-ау мәңгі
қадамындағы
тұсау көп, —
Деп армандаған,
ғасыр мінінен ұялып, –
Аспандап ойы,
талап қанатында
ұшса-ау деп.
Ғасыл боп сол арман
өткердік жарты ғасырды.
Көркеуде, күйрек,
іздеме менен масылды.
Қайда болса да
өзіңмен қанаттас тұрып,
халықтың бағын көтеріп,
Мен дағы өрге
жылжытыса алам
бүкіл қоғамдық тасынды.
Кертартпа кесір
әдеттен ескі айыққан
Заманда мынау
зердесін әркім-ақ байытқан,
Талапқа жауар
нұр үшін ғана ұмтылып,
Сайысқа түссем,
қарсыласың боп, айып па?
Жасық, топастық
көрсетіп сені қинаған
Жерім жоқ әсте,
ауырың болса
үй маған.
Жұтып жіберер
жылымнан өзім-ақ өтейін,
Тек сен адал кел,
төбе би,
әділ төрелік қи маған.
Мұндайда үміт
жатымнан емес,
құт менен.
Халқым бай,
терең қазынасын
менен бүкпеген.
Тобықтай сөздің
тоқсан құбылғыш
мінезін сезіну
Сіңген бойыма
анамнан емген
сүтпенен.
Ендеше маған
төреші боларда
басшылыққа алма басқаны.
Дүмбілез дүмшеден
жинама жалған
жайсаң мен қасқаны.
Мен шүлен елдің
шөл боп тумаған,
мол болып туған қызымын.
Ешкімнің менен
ақ, шұғылалы емес аспаны.
Солай, бауырым,
менен сорлылық іздеме,
сонша шабыла бүлініп,
Сен осыны
өзгеден бұрын кер,
бұрын ұқ..
Биік шың қасындағы
адыр, шоқылар секілді
біз егер жүрмесек қасында,
Қалайша танылмақ,
бауырым, сендегі
ғажайып «Ұлылық!»