Өлеңдер ✍️

  17.09.2021
  166


Автор: Тұрсынхан Әбдірахманова

Саянда сенің көктедім

1
Жөргекте қалдым анамнан,
Зар жасын бірақ төкпедім.
Өзіңнен жаным нәр алған,
Саянда сенің көктедім.
Көктемгі гүлдей құлпырдым,
Болмады әсте алаңым.
Қияға қарап ұмтылдым,
Ілгері басты әр қадамым.
Тұнығын кешіп айдынның,
Құзына қондым асқардың.
Қолымда кілті ай-күннің,
Бас иді өзі аспанның.
Ағынға қарсы атылдым,
Қиялға мініп от қанат.
Өзіндей-ақ бір батырдың
Асауды алдым ноқталап.
Өзіне тағдыр жоқ өкпем,
Мың алғыс туған халқыма!
Елімде жетім жоқ өткен,
Заманым жайна жарқыра!
2
Еркелік өтті, бой жеттім.
Байқамай асқан бір белді.
Тәуірін тандап көйлектің
Қыналай будым қыз белді.
Қосылып құсқа жыр төктім,
Сыбырлап нәзік сыр келді...
Сырласпай жатып жер-көкті
Сілкінте отты жыл келді.
Болсам да сыңар балапан
Сытылып қалған жырақта,
Ойылып нәзік алақан,
Сыбанып түстім сынаққа.
Қанатыменен су сепкен
Қарлығаш сынды шырылдап...
Шағында жеңіс күн жеткен
«Уһ!»—дедім бір-ақ тынымдап.
Сол жылдар қатып бұғанам,
Сол жылдар түлеп шынықтым.
Өмірден толқып тулаған
Сол жылдар талай сыр ұқтым.
Армандар, ойлар, толқулар...
Жүректе түйін ел бағы.
Өзіңмен бірге болуға
Сапыңа тұрдым мен дағы.
Болашақ деген ардақты
Ұғымды түйдім жүрекке.
Сол үшін бағышталмақшы
Тыныс, дем, ізгі тілек те.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу