Өлеңдер ✍️

Жаз сынды жамалыңды көрмес бұрын,
Иіле ұсынып қол бермес бұрын,
Қадірмен құрмет тұтар қонағым боп,
Аттады босағамды сөнбес жырын.
Аттады босағамды сөнбес жырың,
Құшақтап көктеменің жұпар гүлін.
Өзім – ән, қонағым – жыр, үйім – думан,
Естимін күмбірлеген күйдің үнін.
Мейманым төрімдегі – сөнбес жырың,
Шертуге шебер екен жүрек қылын.
Табысқан көп жыл кермей құрбымдайын
Айтылды өзге ешкімге сенбес сырым.
Өзіңмен сонан бері сырлас жаным,
Жабықсам, сенің жырың мұңдасқаным
Ортақсың бәз бір шақта қызықтасам,
Торғындай поэзия нұрлы аспанын.