Өлеңдер ✍️

  08.09.2021
  413


Автор: Асаба (тамада)

Менің тұңғыш апайым

Кейде ашық, кейде тұйық мінезің-
Қиындықпен күрескенсің бір өзің.
Зейнеткерлік - айтуға да қиын сөз:
Біз боламыз алған сиың-үлесің.

Адалдыққа жақын қонды ауылың,
Шындьқ тілеп езілді ет-бауырың.
Сағынамын сабақ берген апайды,
Қайдан табам енді одан тәуірін?

Кейбіреудің назарына ілінбей,
Кейбіреуге қадірің де білінбей,
Біз сияқты жүрегінде жастардың
Мәңгі қалдың жұмақ көрген гүлімдей.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу