Әңгімелер ✍️

Шығыс Қазақстанда терістаңбалы деген елде Тайлақ деген атақты қу, сөзге шешен адам болған. Тайлақ:

— Өмірде мені жеңген адам жоқ. Ал өтемісте Жауыр деген қу бар деп естимін. Оны да ешкім жеңбепті. Мен сонымен сөйлесіп, не жеңіп, не жеңіліп қайтайын, — деп, іздеп барып Жауырдың үйіне қонып отырыпты. Төрде Тайлақ отыр. Үй іші кешкі малға шығып кеткен, үйде екеуі ғана.

Жауыр сөзбен тиіскісі келіп, Тайлаққа:

— Сенің атың кім?

— Атым — Тайлақ.

Жауыр: — Сен алдыңғы жылы да Тайлақ, былтыр да Тайлақ, биыл да Тайлақ. Сенің құнан, дөнен, атан шығар жылың бар ма?

Тайлақ: — Сенің атың кім? — деді.

Жауыр: — Менің атым — Жауыр.

Тайлақ орнынан тұрып, от басына барып, шоғы аралас қоламтаны қос уысымен шеңгелдеп алып, Жауырдың қасына келіп:

— Сен алдыңғы жылы да Жауыр, былтыр да Жауыр, биыл да Жауыр. Сенің жауырың өлі еттеніп кеткен болар, мен ыстық қоламтамен күйдірейін, — деп желкесіне құя салған екен.

Сөйтіп, өмірінде Жауыр қуды жеңген тек Тайлақ болған екен.